Oké ik ben alle leuke posts met toffe ideeën en beren en regenboogjachten inmiddels wel een beeeeetje beu. Niet omdat ik het allemaal niet leuk of goed vind, of een tof concept. Maar kom op lieve ouders…. Wat deden jullie hiervoor allemaal met je kids? Ik ben al eeuwen (zo voelt het in ieder geval) een moeder die thuis is met de kids. De hele dag. Ja, ook op de doordeweekse dagen dus. Maar eerlijk is eerlijk… Het lijkt wel of het ‘thuis onderwijzeres’ zijn inmiddels een soort nieuwe carrière ladder is geworden, die we met z’n allen maar al te graag willen beklimmen.
De Superjuffie carrière ladder
Hoe snel is jullie huiswerk af? Die van ons is om 10 uur al klaar, nou die van mij maakt graag elke dag nog twee extra blaadjes of 100 sommen op Rekentuin en doet daarnaast ook nog vrijwillig een uurtje Squla. Weet je lieve mensen… Ik pak het allemaal wat anders aan. Want net zoals ik weiger mee te doen aan de rat race op de carrière ladder (wie dat wel doet met plezier of omdat het moet, moet dat lekker blijven doen), weiger ik ook mee te doen aan de ‘ik ben SuperJuffie’!.
Gewoon mama…
Ik ben gewoon een moeder…. Nou ja gewoon.. Ik vind mezelf eigenlijk best buitengewoon, want ik heb maar liefst vier kinderen die elkaar niet dagelijks de hersenen in slaan, creatief zijn en redelijk sociaal. Ik ben géén juf, geen huiswerk begeleidster, geen Microsoft Teams manager, geen ‘schop’ achter de kont-er, en vooral geen entertainer.
Lekker op z’n Zuid Amerikaans, Mañana mañana!
En omdat ik dat allemaal niet ben, doe ik dus ook heel veel dingen gewoon lekker niet … Of mañana, zoals ze dat in de warme landen zeggen. Mañana is eigenlijk morgen, maar betekent vaker morgen of een keertje of zelfs ooit… In de nabije toekomst… Maar misschien wel niet.
Zo doen we dat dus ook met de bergen huiswerk… We doen allemaal hard ons best, tot een uur of 10 ‘s ochtends. Dan gaan we lekker naar buiten (kom ik zo op terug) en dan nog een uurtje aan het schoolwerk. Wat dan niet af is, komt wel mañana… (of niet dus)
‘s Ochtends naar buiten
Nog zo’n typisch Zuid Amerikaans dingetje is om er ‘s ochtends op uit te gaan, want ‘s middags is het veel te warm. Nou hebben we hier gelukkig (of eigenlijk wat mij betreft helaas) geen last van de hitte. Maar toch gaan wij ‘s ochtends naar buiten.
Geen zielig kwartiertje pauze zoals ze op school hebben, maar dik een uur. Niet perse omdat dat zo gezond is, of omdat ze dan lekker veel vitamine D en frisse lucht krijgen. Nee hoor, vooral omdat ze dan een flinke bult energie kwijt raken. Kunnen ze die niet meer steken in het vervelend zijn later op de dag. Dat ze daarbij lekker bewegen en een frisse neus halen is een fijne bijkomstigheid voor mij.
Ook niet geheel onbelangrijk, buiten klinkt het kinderlawaai (geluid), een stuk minder indringend dan binnen. Met die hooggevoelige oortjes van mij is dat dus even hemel op aarde, om geen ‘gezellig kindergetetter’ te hoeven horen van vier kinderen dat tegen de vier muren weerkaatst.
Siësta!!!!
Dit is echt mijn gouden tip! Mijn eigen fiësta! Houd een verplichte siësta! Olé….. Echt waar lees even mee, en gebruik alle verbeeldingskracht die je bezit.
Stel je eens voor…. Je hebt elke dag van 13:30-15:30 uur even geen kind om je heen… Geen gevraag om drinken, geen gezeur over welke kinderachtige kinderserie we nu weer kijken, geen gejengel omdat iemand het speelgoed afpakt. Geen gedoe en geen gedonder. Gewoon helemaal niets… Alleen jij en jezelf.
Heerlijk niet?!
Nou, zo zit ik dus elke dag! En ja, dat lukt ook met vier kinderen… Heb je nou echt een pasgeboren baby, dan snap ik dat je die niet ‘uit’ kunt zetten, en dan moet je maar even kijken hoe je het allemaal overleefd. Maar voor de rest van ons…
Mijn kids moeten allemaal verplicht twee uur lang op hun kamer zijn (zielig!!). Het eerste uur moeten ze wat lezen, een goed boek, een Donald Duckje of de gebruiksaanwijzing van de nieuwe stofzuiger. Het is mij om het even…. En daarna mogen ze een uur rustig spelen op hun kamers. De jongste van 2 jaar slaapt ‘s middags nog, dus die leest niks mee en mag niet spelen maar gaat gewoon slapen.
En ik?! Ik lig heerlijk een half uurtje in het zonnetje op de bank. Bij te komen van mijn wel verdiende rust (ik sta notabene om 4:30 uur op, en ben de hele ochtend al bezig geweest met ‘juffen’) Daarna lees ik een boek (momenteel het Mini Mama Momenten boek van Gezinnig) , kijk wat nutteloos, maak iets moois, schrijf een blog, kijk gewoon naar buiten of doe zelfs helemaal niets…. Eet stiekem een hele reep chocolade op zonder dat iemand de kans krijgt om ook om een stukje te bedelen.
Zo laadt ik mijzelf heerlijk op. De kinderen hebben hun eigen rust momentje en we kunnen allemaal weer vrolijk bij elkaar komen. Ze komen dan ook echt wel stipt om half vier met zijn drieën naar beneden stormen, maar dat vind ik allemaal wel prima. Ik voel me immers bijna herboren na zo’n rustige siësta.
En nu jij, olé
Aan de bak jij… Of eigenlijk dus niet… Ga eens het experiment aan om even heerlijk op z’n Zuid Amerikaans thuis onderwijs geven. Je kunt het! Enne, niet mañana beginnen he… VANDAAG!
Relaxxxxxx Mama – leesvoer om wat chiller te worden
Ook interessant voor jou
