Heb jij soms ook het idee dat je puber meer chips eet, dan een olifant aan kilo’s gras naar binnen werkt per dag? Of dat het na school en hangen met vrienden alleen maar slaapt?! Dan ben je vast niet de enige. Zelf hebben we nog geen pubers in huis (help, over 10 jaar zijn dat gewoon vier pubers!) maar ik ben niet zo lang geleden zelf puber geweest. Dus ik kan me nog wel herinneren hoe het was. De jeugd van tegenwoordig is ook steeds minder verantwoordelijk, niet alleen met geld, maar ook met hun tijd en aandacht… Het gaat allemaal bergafwaarts…. Als je de media tenminste moet geloven. Ik zeg NEE! Pubers kunnen hartstikke veel leren in hun jeugdige jaren, als ze een beetje in de goede richting worden geholpen. Luie pubers zijn er door luie ouders. Te lui (of moe, gestresst, overwerkt geef het beestje maar een naam) om hun tieners lifeskills mee te geven. Maar na het lezen van deze blog heb jij straks een mini miljonair in huis, in plaats van een luie donder. Ik zeg, let’s go!

In de bak, of aan de bak?!

Geef mij maar de stempel ‘van de oude garde’ en ik zal ‘m met trots dragen. Want ik vind dat wie niet werkt, niet zal eten. En dan hoeft werken echt niet perse te zijn dat ze naast hun school carrière ook nog 40 uur in de winkel staan vakken te vullen. Maar school is hun werk, en als ze niet naar school gaan (om wat voor reden dan ook) dan moeten ze toch echt wel een dagbesteding vinden. Uren thuis rondhangen kan gewoon echt niet. Dat is voor niemands karakter goed. Ik denk dan ook dat de hoge cijfers van jeugd criminaliteit onder andere komen doordat de jeugd gewoon niet meer aan de bak gaat, maar liever in de bak zit…

Van drop-out naar eigenaar van een eigen bedrijf in 3 jaar tijd

Zelf was ik een ‘drop-out’ zoals ze dat nu noemen. Ik noem het meer dat ik gewoon op mijn 16e eigenlijk wel klaar was met school. Maar goed, dat is een punt van discussie natuurlijk. Alleen ging ik niet nutteloos rondhangen of alleen maar naar vrienden toe. Nope, ik ging gewoon keihard aan het werk. Ik had baantjes in de schoonmaak, werkte in het postkantoor, zorgde ervoor dat de tandarts ruimtes er spic en span uitzagen, maar werkte ook bij de Mc Donalds.

Wat ik daar dan weer top vond, is dat er genoeg doorgroei mogelijkheden waren. Zo zag ik zelfs vacatures op Schiphol waar ik aan de bak kon gaan. Vanaf Zwolle was dat natuurlijk wel een eindje, maar binnen het bedrijf zelf kon ik ook wel fijn opstarten. Zo sloeg ik de keuken over (beter voor iedereen denk ik ook), en begon ik aan de kassa. Op een gegeven moment merkte ik dat ik de interactie met mensen gewoon fantastisch vond, en dat alleen maar kassa draaien niet al mijn talenten naar boven haalden. Dus vroeg ik of ik mocht helpen met de kinderfeestjes begeleiden. Een perfecte match, en zo werdt ik een heuse Mc Donalds hostess zoals ze dat noemen. Ervoor zorgen dat gasten tevreden zijn, het restaurant netjes houden, praatjes aanknopen en mensen welkom laten voelen. Nou dat kan ik wel dus.

vacatures schiphol

Ik heb tijdens mijn werk dus ontzettend veel geleerd. In de schoonmaak was dat om kapot vroeg wakker te worden, discipline op te brengen om op tijd te zijn, en om ondankbaar werk te doen, maar wel met een lach op mijn gezicht. Tijdens mijn stages als animatie team leerde ik hoe je met weinig veel kids kunt vermaken, en dat je altijd (echt altijd) het gezicht van het bedrijf bent waar je voor werkt. Ook na een korte nacht helemaal brak de ochtendgymnastiek moeten geven met een stralende kop waar je hoofdpijn van zou krijgen, haha.

Bij de Mac leerde ik dat ik verschillende talenten had, niet alleen maar ‘het kassa meisje’ was. Ik leerde voor mezelf opkomen, vroeg om meer uitdaging, kreeg training en kwam zo zelfs een aantal salaris schalen hoger. Ook het werken in team verband leerde ik bij de Mc Donalds en bij het animatie team. Ik heb ook nog gewerkt bij een buitensport bedrijf. Ik begon weliswaar in de keuken als afwashulp (tot 02:00 uur ‘s nachts) en deed alle hotelkamers die erbij zaten, maar ik kreeg er ook de kans om buitensport instructeur te worden met de juiste papieren.

Ik nam een bijbaantje als turnjuf naast mijn sport opleiding, niet alleen om ervaring op te doen als turnjuf, maar ook om betaald te krijgen, in plaats van alleen stage te lopen. Dat ik daarvoor ruim een uur heen en een uur terug moest fietsen door weer en wind maakte mij niets uit.

Toen ik eenmaal officieel een drop-out was, ging ik volledig aan de bak als Alpha hulp. Bij mensen thuis helpen met wat zij nodig hebben. Geen thuiszorg, want daar had ik de papieren niet voor. Maar het huishouden doen, een boodschap halen, een wandelingetje maken. De voldoening die ik uit dat werk haalde, gaf mij ook echt energie om daarna nog leuke dingen te doen en mezelf te ontwikkelen.

Zoek je passies en talenten op in diverse bijbaantjes

Al met al hebben al deze verschillende bijbaantjes (en volledige banen toen ik helemaal stopte met school) ervoor gezorgd dat ik op mijn 18e heel precies wist wat ik wel en niet wilde. Wat ik leuk vond, en wat niet. Een krantenwijk heb ik bijvoorbeeld lang gehad, net als een folderwijkje. Maar dat is toch niet mijn ding. En dat is dan ook zo fijn aan een bijbaantje. Je kunt er ook net zo makkelijk weer mee stoppen als het je toch niet past.

Mijn passies lagen in sport, in mensen en in sociaal bezig zijn. Ook kwamen eigenlijk in al mijn banen kinderen voor. Toen ik dus verhuisde voor de liefde, begon ik bij een BSO te werken. En startte ik als nanny in een gezin dat ik kende. Hier werkte ik zo’n 35 uur per week bij hun aan huis, waar ik paste op hun dochter. Toen ik een eigen kind kreeg, verplaatste de opvang naar ons eigen huis, en begon ik als zelfstandige. Ik was binnen 3 jaar veranderd van een ‘kansloze drop-out’ naar de eigenaar van een eigen bedrijf. Die kinderopvang liep jaren ontzettend goed, en met veel plezier had ik dagelijks ruim 6 kinderen over de vloer.

Werkende pubers, zijn ontwikkelende pubers en worden fantastische volwassenen!

Zo zie je maar dat je als je een ‘drop-out’ bent, of een ‘gewone luie puber’ in huis hebt, het nog niet betekent dat er geen toekomst voor je is. Begin gewoon met verschillende bijbaantjes, kijk wat bij je (puber) past, en leer hen verantwoordelijkheid oppakken, hun eigen geld verdienen (en uitgeven). Laat ze fouten maken op kleine schaal. Laat ze een keer hun hele loon in een dag opmaken. Nu kan het nog omdat het gaat om een paar tientjes. Als ze dit op hun 30e pas voor het eerst moeten doen, is de kans groot dat de gevolgen dan een stuk pijnlijker zijn.

Heeft jouw puber al een bijbaantje?!